A Ty jak gotujesz jajka na miękko?

Niby taka prosta sprawa, a problem jest odwieczny! Pamiętajmy zatem, że temperatura wrzenia wody jest zawsze taka sama (przy "normalnym" atmosferycznym ciśnieniu)...

Każdy ma swoją wypróbowaną technikę. Ja tej nauczyłem się od Emilii.

Jajka, po przemyciu, wkładam do dobrze osolonej zimnej wody i od chwili kiedy zacznie się gotować odliczam równe 3 minuty. Tak, trzy! Następnie przelewam je zimną wodą przez chwilę, by przerwać proces gotowania. Praktycznie zawsze wychodzą i nie pękają w trakcie gotowania. Mój ojciec ma niby taką samą technikę, ale gotuje jajka na miękko minutę czterdzieści :-). Prawa fizyki te same..., więc to muszą być czary!

Niektórzy do garnka z jajkami wrzucają też zapałkę, co ma sprawić, że nie pękną. Kiedyś tak zrobiłem, ale popękały...

Solić wodę nauczyła mnie moja mama, tłumacząc, że wtedy, po wyjęciu z wody, znacznie łatwiej obrać jajka ze skorupek (szczególnie przy gotowaniu ich na twardo). Słyszałem też, że to mit i wszystko zależy od świeżości jajek - im świeższe tym łatwiej odchodzi skorupka. Jak jest w rzeczywistości, prawdę mówiąc nie wiem :-). Mieszkając w mieście ciężko jest dostać naprawdę dobre i świeże jajka, więc kiedy udaje mi się zdobyć prawdziwe ze wsi, to traktuję je jak skarb największy i łup godny pirata!

 Uwielbiam jak żółtko jest płynne, a białko ścięte i nie ma wokół surowych glutów. Już chyba wolę gdy jest bardziej "na twardo" nawet. Kiedy płynny środek jajka jest gęsty i kleisty wydaje mi się, że znacznie lepiej smakuje. Do tego pachnący i chrupiący chleb, aromatyczne masło, drobna morska sól, świeżo zmielony czarny pieprz...

I kawa. Ze zmielonych dopiero co ziaren. Pachnąca, gorąca, czarna i gorzka. Albo włoskie gęste espresso.

Czego chcieć więcej na śniadanie? Może tylko jeszcze kawałka białego sera i bardzo długiego urlopu, gdzieś na końcu Świata...

Raj w raju.